We live in the shadow | τρεις νουάρ ταινίες

Ζαΐρα Κωνσταντοπούλου

Kύριες και κύριοι, έφτασε επιτέλους η εποχή των φιλμ νουάρ. Η εποχή που ταιριάζει αισθητικά όσο τίποτα άλλο με την ατμόσφαιρα που αποπνέει η καρδιά της Αθήνας, τρεις η ώρα το πρωί, με τα τελευταία γέλια να ακούγονται από τα μπαρ, τα πορτοκαλί φώτα και τα σκοτεινά σοκάκια.

Continue reading “We live in the shadow | τρεις νουάρ ταινίες”

A Black Lady Sketch Show: Μια θέση στο τραπέζι

Βίκυ Στρατάκη

To Α Black Lady Sketch Show είναι η καινούργιασειρά του HBO που έκανε πρεμιέρα στις 2 Αυγούστου Όπως λέει και το απόλυτα περιγραφικό όνομά της είναι μια κωμωδία με τη δομή σκετς, έξι επεισοδίων για την πρώτη σεζόν, ενώ έχει πάρει το πράσινο φως για την δεύτερη. Τα σκετς θεωρητικά είναι αυτόνομα, αλλά υπάρχει συνέχεια και εξέλιξη σε κάποιους από τους σταθερούς χαρακτήρες, οπότε προτιμότερο είναι να δει κάποιος τη σειρά από την αρχή μέχρι το τέλος.

Continue reading “A Black Lady Sketch Show: Μια θέση στο τραπέζι”

Βλέπω κύκνους

συνέντευξη: Αλέξανδρος Παπαγεωργίου | φωτογραφίες: Γιάννης Νικολόπουλος

Σχεδόν κάθε καλοκαίρι πηγαίνω στην Άνδρο. Πριν αρχίσω να πηγαίνω στην Άνδρο, δεν είχα επαφή με κύκνους, αληθινούς κύκνους – πόσομάλλον καθημερινή. Εκεί, οι κύκνοι κολυμπάνε ανάμεσα στους ανθρώπους. Είναι μια περίεργη αίσθηση, γιατί πρόκειται για ένα θέαμα και μια εμπειρία πολύ διαφορετική από αυτήν την πόλης. Υπάρχει κάτι καθησυχαστικό και απειλητικό μαζί σε όλο αυτό. Αν κατά τ’ άλλα είσαι συνηθισμένος στο να περιτριγυρίζεσαι από μηχανές, θα μπορούσες να πιστέψεις ότι εκείνοι οι κύκνοι είναι μηχανικοί, ηλεκτρικοί.

Continue reading “Βλέπω κύκνους”

yusra records [y#3]

Χρήστος Σύλλας

Cakes Da Killa – The Eulogy (2013) & Hedonism (2016)

Θα τον δείτε, θα τον ακούσετε και λογικά θα τον θαυμάσετε στο πρώτο hip hop show του Netflix Rhythm and Flow (οι γραμμές αυτές γράφονται μια εβδομάδα πριν την έναρξη του). Προερχόμενος από το LGBT hip hop genre όπως μας πληροφορεί η βιομηχανία του μουσικού labeling και δεχό-μενος κοπλιμέντα από το Pitchfork το 2013, σχετικά με το πόσο μοιάζει στη «bitchy» φιγούρα της Lil’ Kim όταν στα μέσα του ’90 θηλυκοποιούσε κατά κάποιο τρόπο το gangsta rap (συμμετείχε στους Junior M.A.F.I.A. Του Notorious B.I.G.), ο Rashard Bradshaw δεν έχει και πολύ ανάγκη: γράφει στίχους-μου-σική και χορεύει με την αυτοπεποίθηση που έχει χτίσει η μαύρη κουλ-τούρα του ballroom, του drag και της δρομίσιας μητροπολιτικής ιστορίας στις ΗΠΑ: πολύ δυνατά μπάσα, ξεσηκωτικά patterns, τίποτα αφαιρετικό, μια μουσική υποταγή σε footwork και rap. “This nigga tryna dig me out in his Honda Civic”, τραγουδά την πραγματικότητά του, “wow” ανακαλύπτουν την gay και queer σεξουαλικότητα οι διάφοροι μουσικοί τοποτηρητές, «σιγά το ζήτημα», απαντά ο Cakes – δίνει ωστόσο τις απαραίτητες εξηγήσεις στο μικρό μή-κους ταινιάκι «Νο Ηomo», για όποιον θέλει την μεγαλύτερη εικόνα.

Continue reading “yusra records [y#3]”

τα άλλα [τους] [σας] [μας] ονόματα

αμαλία λάιου

Ένας φίλος με έχει ρωτήσει «γιατί συνέχεια ψευδώνυμα; Γιατί οι φίλοι σου έχουν από δύο ονόματα;».

Continue reading “τα άλλα [τους] [σας] [μας] ονόματα”

ελληνικό ballroom, fem vogue και η Τίλα Κάρε- Κάρε – Καρεόλα

συνέντευξη – επιμέλεια: Μαριάννα Ρουμελιώτη | φωτογραφίες: Γιάννης Νικολόπουλος

Δημιουργείται ένας κύκλος γύρω της. Το μαγαζί φωνάζει κάρε κάρε κάρε κάρεόλα. Εκείνη ντυμένη στα ασημί χορεύει στο μπιτ και καταλήγει σε ένα dip όσο ο κύκλος την αποθεώνει. Είναι η μητέρα του House of Kareola, Τίλα Καρεόλα, του πρώτου House στην Ελλάδα.

Continue reading “ελληνικό ballroom, fem vogue και η Τίλα Κάρε- Κάρε – Καρεόλα”

Hopepunk: Evolved

Βασιλική Λαζαρίδου

Είναι τώρα 10 Σεπτέμβρη και εγώ επιβίωσα το Καλοκαίρι 2k19. Τι σημαίνει «επιβίωσα» ωστόσο, ούτε και ξέρω γιατί πια μου διαφεύγει εντελώς ακόμα και το concept της λέξης.

Λέω καλοκαίρι γιατί οι ετήσιοι απολογισμοί μου πάντα λαμβάνουν χώρα στο τέλος του καλοκαιριού αντί για την περίοδο τριγύρω απ’ την παραμονή της πρωτοχρονιάς, που είναι και το ημερολογιακό τέλος του χρόνου στη δυτική ψυχοσύνθεση. Πιστεύω πως αυτό συμβαίνει γιατί γεννήθηκα την περίοδο του θέρους, στην αρχή του Ιουνίου, είμαι δηλαδή αυτό που οι αγγλοσάξονες λένε summer babe. Επίσης, νομίζω ότι ρόλο παίζει και κάποιο υποβόσκον αρχέτυπο που κάπως βρίσκεται στο φαντασιακό μου και θέλει τον τρόπο που αλλάζουν οι εποχές και προοδεύει η ύπαρξη ολίγον τι πιο παγανιστικό. Μπορείς να βγάλεις το κορίτσι απ’ τα Βαλκάνια αλλά μάλλον δε μπορείς να βγάλεις εντελώς τα Βαλκάνια από το κορίτσι, έτσι δεν είναι;

Continue reading “Hopepunk: Evolved”
Design a site like this with WordPress.com
Get started